لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ ساله می‌تواند مشکلات بغرنجی را به وجود آورد. بنابراین نیاز است والدین هوشیار باشند تا در زمان طلایی، علائم هشدار دهنده را تشخیص داده و با کمک خدمات گفتاردرمانی، موانع کسب مهارت‌های زبانی و گفتاری را تسهیل کنند. سنجش توانمندی با شواهدی مانند رسا و واضح بودن اصوات، هجاها و کلمات قابل تشخیص است. علاوه بر آنکه تکرار گویی و توقف در بیان جملات نیز اتفاق غیر معمولی نیست. با ما همراه باشید تا بتوانید ناروانی گفتاری نسبتا شایع را بهتر بشناسید.

لکنت زبان چیست؟

لکنت زبان اختصاص به سن خاصی ندارد، اگرچه معمولاً شواهد لکنت زبان در کودکی پر رنگ تر هستند اما بسیاری از افراد در شرایط خاص و استرس زا مانند مصاحبه کاری، سخنرانی و یا تلفن های مهم، ممکن است رفتار تکرار گویی و یا مکث های مکرر را نشان دهند که درک کلام را چالش‌برانگیز می کند.

اگر فرزندتان در سنی است که با آزمون و خطا، در تلاش است مهارت های کلامی را به خوبی بیاموزد، اشتباهات تلفظی و نقص گفتاری را جدی نگیرید  که خود به خود بدون دریافت خدمات درمانی، بهبودی حاصل میشود.

این اختلال در پسران بیشتر از دختران قربانی می گیرد. والدین باید بدانند حوزه مداخله گفتار درمانی، برای افرادی است که مدت طولانی با شواهد محدود کننده قدرت کلامی، دست و پنجه نرم می کنند به طوری که اعتماد به نفس و دیگر توانمندی ها نیز کمرنگ می شود.

خصوصیات گفتار سالم و روان چگونه است؟

مشاوره و غربالگری کودکان درگیر اختلالات گفتاری زمانی نیاز است که شخص به ویژه کودکان، نتوانند بلند و رسا و شیوا صحبت کنند و با مکث های بی دلیل، بر درک جملات تاثیر منفی، بگذارند.

انسان از طریق حواس پنجگانه خویش اطلاعات مختلف را از محیط می گیرد و پس از پردازش، زبان را به عنوان یک بستر ارتباطی برمی‌انگیزد. فرد بالغ می تواند از این طریق مراودات تاثیرگذاری را شکل دهد و در حوزه های زندگی شخصی و اجتماعی موفق ظاهر شود.

والدین آگاه نباید تمام تمرکز زندگی خویش را برای تامین نیازهای مالی و امنیتی بگذارند، کسب مهارت کلامی استاندارد می‌تواند سکوی پرتابی برای پشت سرگذاشتن فراز و فرودهای زندگی باشد و از این طریق، افکار و احساسات خویش را را به اشتراک بگذارد.

مشاهده علائم تخریب کننده گفتار، به منزله زنگ خطر جدی هستند و نباید به بهانه های واهی، مشاوره و غربالگری را به تعویق انداخت.

حال بسیاری از افراد قربانی ناآگاهی والدین خویش هستند و نمی‌توانند رسا و واضح حتی با اطرافیان نزدیک نیز صحبت کنند. متاسفانه لکنت زبان یک محدودیت جدی برای آنها  به ارمغان آورده است.

 حضور در مدرسه یک تجربه اجتماعی اولیه است و شاید این نخستین تجربه تلخ کودک برای حرف زدن رسا و واضح باشد که ممکن است با تمسخر همکلاسی ها نیز مواجه شود که ضربه سنگینی به پیکره اعتماد به نفس نیز وارد می‌کند. خانواده ها باید بدانند بسیاری از کودکان سنین ۳ تا ۵ سالگی با شواهدی از لکنت زبان، دست و پنجه نرم می کنند اما پایداری آن در زمان های بیشتر، نیاز به استفاده از خدمات درمانی را پر رنگ می کند.

پارامترهای تاثیرگذار بر تسلط کلامی

 قدرت شنیداری متمرکز: قدرت شنیداری می‌تواند حمایت را برای پردازش و انتخاب واژگان درست انجام دهد.

کاربرد درست عناصر کلام: کلام را می توان بستر ارتباطی قدرتمندی دانست تا افراد از این طریق، به اشتراک ایده ها، نیازها، افکار و احساسات بپردازند.

زبان پذیرنده یا قدرت درک:  بیان و کاربرد گفتار، وابسته به زبان پذیرنده است.

رابطه نقص گفتاری و کلام تاثیر گذار

تسلط کلامی در لکنت زبان به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرد به طوری که شخص برای رهایی از این مشکل تلاش و تقلای مضاعفی را بر می انگیزد البته چندان موفقیتی به همراه ندارد و علاوه بر آن که می تواند اعتماد به نفس را نیز کمرنگ کند.

حتماً شما نیز افرادی را دیده اید که با توقف و مکث های مکرر در تلاش اند، مراقبت های کلامی خوبی را شکل دادند اما متاسفانه محدودیت های جدیدی را به همراه دارد. 

علائم ثانویه لکنت زبان، پس از ماندگاری عارضه خود را نشان می‌دهند. از رایج ترین آنها می توان به چشمک زدن، حرکات سر، انقباض عضلات صورت اشاره کرد.

به یاد داشته باشید اشکالات تلفظی و تاخیر در کسب مهارت های کلامی، چندان جدی نیست بلکه نیاز است، شواهد تاثیرگذار در بازه زمانی نسبتاً طولانی وجود داشته باشد.

انواع لکنت زبان کدامند

شواهد لکنت زبان، معمولاً خود را در سنین کودکی نشان می‌دهد. اگر چه دلایل مختلف به ویژه شرایط خاص محیطی و درگیری با بیماریهایی مانند سکته نیز تاثیرگذار است و بزرگسالان نیز نمی‌توانند رسا و واضح حرف بزنند اما باید پذیرفت، تشخیص و ارجاع به درمانگران حوزه گفتار و زبان، می بایست در زمان کودکی صورت گیرد.

برخی از خانواده ها به دلایل مختلف نسبت به دریافت خدمات گفتاردرمانی تعلل می کنند که می‌تواند محدودیت‌های شدیدی بر مراودات کلامی و سایر ارتباطات به وجود آورد که نتیجه آن در بزرگسالی انزوا و افسردگی است.

انواع لکنت زبان وجود دارد که می‌تواند در کودکان مختلف تظاهر یابد، برای آشنایی شما عزیزان، اشاره اجمالی صورت می گیرد.

لکنت رشد: کودکان بسیاری با این نوع لکنت زبان، دست و پنجه نرم کرده اند و گروه سنی شایع، معمولاً بین ۲ تا ۵ سال هستند. تاخیر در کسب مهارت‌های رشد گفتاری نتیجه ای جز این نوع ناروایی گفتاری به ارمغان نمی آورد.

لکنت عصبی:  این ناروایی گفتاری که به لکنت نروژنیک نیز نامیده می شود اغلب بزرگسالانی را درگیر میکند که به دلیل سکته مغزی یا آسیب های مغزی، محدودیت هایی را احساس می کنند، اختلال در مسیر های سیگنال دهی مغز و اعصاب و عضلات تاثیرگذار گفتاری، نتیجه این اتفاق است.

لکنت روانشناختی: این نوع که به لکنت ناگهانی نیز شناخته میشود اغلب در اثر بحران های عاطفی پدید می آِید و چندان شایع نیست.

حقایق شنیدنی درباره لکنت زبان کودکان

ناروایی لکنت زبان اختلال نادری نیست و حال افراد بسیاری فارغ از جنسیت، ملیت و فرهنگ درگیر این مشکل هستند و نمی توانند مانند دیگران رسا و واضح صحبت کنند به طوری که تکرار برخی کلمات آزار دهنده است و با مکث مداوم احساس ضعف نیز تجربه می کنند.

لکنت زبان در گروه پسران شیوع بالاتری دارد.

شرایط محیطی مانند آسیب به سر نیز، از عوامل ایجاد کننده لکنت زبان هستند.

لکنت زبان عارضه ماندگاری نیست و در بسیاری از افراد پس از مدتی خود به خود بهبود می‌یابد.

متخصصان حوزه گفتار و زبان صلاحیت تشخیص و تجویز خدمات درمانی را دارند، نباید سلامت شخص را با توصیه های عامیانه اطرافیان به خطر انداخت.

شاخص ترین علائم لکنت زبان در کودکان ۴و ۵ ساله

لکنت زبان را می‌توان یک اختلال گفتاری دانست که ممکن است شواهد در افراد مختلف، متفاوت باشد اما چندان مشکل خاص و جدی نیست.

بسیاری از کودکان در زمان کسب مهارت های گفتاری، چالش‌هایی را احساس می کنند که برای کمرنگ کردن آن، معمولاً وقفه های طولانی و یا تکرار گویی دیده می شود.

ماندگاری چنین رفتارهایی در بازه ۳ تا ۶ ماهه زنگ خطر هشدار دهنده را به صدا درمی آورد و نیاز به مداخلات درمانی متخصصان گفتار درمانگر است.

برای اینکه بینش دقیق تری نسبت به علائم لکنت زبان داشته باشید، اشاره‌ای جزئی تر می شود.

تکرار گویی در بسیاری از اصوات، هجاها و کلمات رایج است.

کودک برای رهایی از تنش کلمه " ام" را جایگزین می‌کند و یا صدا ها را می کشد.

لحن کلام آرام و توقف مکرر نیز رفتار رایجی است.

گاه فرد در اثر تقلای بسیار به نفس نفس زدن می‌افتد و یا عصبانیت فرو خورده‌ای ذهن و جسم او را درگیر می کند.

علائم ثانویه در اثر تداوم لکنت زبان، بروز می کنند مانند پرش پلک، لرزش بدن و انقباض عضلات صورت.

ناروایی گفتاری رایج در دراز مدت به روان حساس فرد درگیر، صدمات بسیاری وارد می کند. ناامیدی، ترس و انزوا میتواند مانع جدی برای حضور در فعالیت های اجتماعی باشد.

اگرچه سعی شد اشاره‌ای کوتاه به علائم رایج در لکنت زبان داشته باشیم اما نباید فراموش کرد، متخصصان حوزه گفتار و زبان، صلاحیت تشخیص و انتخاب خدمات درمانی را به عهده دارند.

عوامل تاثیرگذار در بروز لکنت زبان کودکان ۴ و ۵ ساله کدامند؟

تاکنون تحقیقات علمی موثق و تلاش متخصصان زبده در رمزگشایی عوامل اصلی بروز لکنت زبان کودکان ۴ و ۵ ساله مثمر ثمر نبوده است اما باید پذیرفت استعداد ژنتیکی می تواند احتمال درگیری را چندین برابر کند. بی جهت نیست که در برخی خانواده ها، کودکان بیشتری از ناروایی گفتاری لکنت زبان رنج می‌برند. بنابراین اگر در اقوام و آشنایان خود فردی درگیر لکنت زبان است می تواند احتمال خطر را برای سایر کودکان چندین برابر کند.

عوامل خطرزا بر بروز لکنت زبان کودکان

سابقه خانوادگی

همانطور که اشاره شد در برخی خانواده ها لکنت زبان چندان اختلال غیر معمولی نیست به طوری که حال افراد بزرگسال نیز در مراودات کلامی خود شواهدی نشان می‌دهند.

زمان شروع لکنت زبان

پزشکان معتقدند در افرادی که لکنت زبان خود را قبل از ۳ سالگی نشان می‌دهند، احتمال بهبودی بیشتر است.

مدت زمان بروز لکنت زبان

لکنت زبان معمولاً در مراحل کسب مهارت کلامی، نیز می توان شاهد بود اما اگر شخص علائم را در بازه ۱ تا ۲ ساله نیز همراه خود داشته باشد باید پذیرفت مدت زمان استفاده از خدمات درمانی بیشتر است.

جنسیت

پسران بیشتر از دختران درگیر لکنت زبان هستند و برای استفاده از خدمات درمانی می بایست اولویت قرار گیرند.

احتمال درگیری کودکان ۴ و ۵ ساله به لکنت زبان

برای درگیری کودکان به لکنت زبان، نمی توان نقشه راه خاصی را تعیین کرد اما می بایست این احتمال را در نظر گرفت که استعداد ژنتیکی و سابقه خانوادگی می تواند نقش پررنگی در درگیری ایجاد کند.

بروز لکنت زبان و شواهد ناشی از آن در شش ماه یا بیشتر نیز شانس ماندگاری علائم را چندین برابر می کند.

افرادی که با دیگر اختلالات گفتاری نیز  دست و پنجه نرم می کنند، ممکن است به این عارضه نیز دچار شوند.

استرس و اضطراب نقش‌ خاصی در بروز لکنت زبان ندارد اما وجود چنین هیجاناتی می‌تواند مانع بهبودی شود.

نخستین گام پس از مشاهده لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ سال

والدین مدت زمان بسیاری را همراه فرزند خود هستند و می توانند با پیگیری الگوی کلامی نرمال، هر گونه محدودیت را تشخیص دهند و در صورت وجود شواهد لکنت زبان، جلسات تشخیصی با گفتاردرمانگر را ترتیب دهند.

بنابراین نیاز است همچون کاوشگری دقیق، تمامی رفتارها و شواهد تاثیرگذار را یادداشت کنند. در مراجعه به پزشک شرح حال دقیقی ارائه شود که می تواند استفاده از خدمات درمانی را میسر کند.

نحوه تشخیص لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ سال

تاکنون علم و محققان نتوانستند آزمایش خاصی برای تشخیص دقیق لکنت زبان کودکان ۴ و ۵ سال توصیه کنند اما شواهد رفتاری و شرح حال دریافت شده از والدین می‌تواند متخصصین حوزه گفتار و زبان را کمک کند تا تشخیص دقیق تری داشته باشند.

همچنین در جلسات مشاوره ای اطلاعاتی درباره سابقه خانوادگی، علائم و شواهد رفتاری دریافت میشود، بی جهت نیست که می توان بازدهی مناسبی را از تمارین و تکنیک ها شاهد بود.

مراحل تشخیص لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ ساله به چه صورت است؟

متخصصین حوزه گفتار و زبان  مجهز به علم و تجربه هستند تا بتوانند مسیر اصلاح و تسهیل مشکلات گفتاری را میسر کنند. بنابراین نیاز است علاوه بر معاینه برای درک توانمندی های گفتاری و زبانی کودک از والدین کمک گیرند.

در جلسات مشاوره ای، گفت و گوهای هدفمندی شکل می گیرد. خانواده ها می توانند نسبت به راهکارهای درمانی و شیوه های مختلف مانند مصرف دارو و جلسات بعدی درمان، نظر خویش را مطرح کنند.

اگرچه لکنت زبان اغلب کودکان را درگیر می کند اما جامعه بزرگی از افراد بزرگسال با این معضل دست و پنجه نرم می‌کنند. بنابراین متخصصان سوالاتی درباره سابقه سلامتی و تاثیرات و پیامدهای این موضوع در مراودات کلامی، آموزشی و شغلی نیز مطرح می کنند.

درک توانمندی گفتاری کودک و ارزیابی شدت عارضه در جلسات مشاوره‌ای، معمولاً به شکل غیر مستقیم صورت می گیرد،  بدین شکل که گفت و گو کلامی با صدای بلند اتفاق معمولی است که یک جمع بندی به دست می آید.

درمان لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ ساله

پیشرفت علم و تکنولوژی فرصتی بهینه فراهم کرده است تا به درمان لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ ساله، امیدوار بود. خوشبختانه استراتژی های مختلفی پیش روی است که می‌توان، متناسب با شرایط از آنها بهره جست.

درمان لکنت زبان علاوه بر کاهش علائم این ناروایی گفتاری، می تواند بستر کسب مهارت‌ها را نیز فراهم کند. به یاد داشته باشید که اگر کودک نتواند رسا و واضح صحبت کند، مطمئناً در فعالیت‌های مدرسه، دانشگاه و شغل خود نیز کمبودهای را احساس می‌کند.

اثربخشی درمان لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ساله به پارامترهای بسیاری مانند علایم، شرایط سلامتی و همکاری خانواده  بستگی دارد. والدین نباید انتظار درمان قطعی را داشته باشند اما با مراجعه زودهنگام و استفاده از راهکارهای تجویزی، امیدهای بسیاری حاصل می‌شود. تمرینات و تکنیک های پربازدهی در دستور کار متخصصان گفتار درمانگر قرار گرفته است تا  سلامتی هیچ فردی قربانی نشود.

عواقب بی توجهی به درمان لکنت زبان کودکان ۴ و ۵ ساله

لکنت زبان تنها یک مشکل گفتاری نیست بلکه می‌تواند مهارت های مختلف را تحت تاثیر قرار دهد به طوری که انگیزه‌ای برای حضور در فعالیت های مختلف به ویژه مدرسه، دانشگاه و مراودات وجود نداشته باشد.

کمک والدین برای بهبودی کودکان درگیر با لکنت زبان

والدین با نقش حمایت گر خود می توانند شانس بهبودی را دوچندان کنند، اگر فرزندتان لکنت زبان دارد پیشنهادات زیر کمک کننده هستند.

حضور کودک در محیطی عاری از استرس و اضطراب، می تواند تمرکز را برای بهبودی دو چندان کند، به طوری که اعتماد به نفس بیشتری نیز احساس می شود.

دغدغه های مالی و شرایط خاص اقتصادی نباید مانع از اجرای تمام تکنیک های موثر باشد، گفتگوهای ساده نیز تاثیر گذار هستند.

این گروه از کودکان اعتماد به نفس چندانی ندارند بنابراین ترتیب دادن فعالیت‌های مفرح و شاد می تواند نوعی آموزش غیرمستقیم باشد علاوه بر آنکه سرگرمی بسیار نیز فراهم می شود.

مشاهده تلاش و تقلای کودک برای پشت سر گذاشتن موانع کلامی، اگرچه ناخوشایند است اما نباید با واکنش منفی او را خجالت زده کرد.

استفاده از لحن خوشایند و آرام می‌تواند استرس و اضطراب را از روان کودک دور کند.

حفظ ارتباط چشمی به نوعی رفتار حمایت گرایانه است تا کودک با احساس ارزشمندی، ادامه جملات خود را بیان کند.

رفتارهای عجولانه و تحت فشار قرار دادن کودک، پیامدهای ناگواری دارد که در دراز مدت او را سرخورده و افسرده می نماید.

به سوالات کودک درباره مشکلات گفتاری لکنت زبان پاسخ دهید  و سعی نکنید با توضیحات ابهام انگیز او را سردرگم کنید.

برخی از مربیان و معلمان چندان دانشی درباره اختلال لکنت زبان ندارند و با رفتارهای نادرست موجب ماندگاری این مشکل و به هدر رفتن خدمات درمانی نیز می‌شوند.

سابقه خانوادگی اختلالات گفتاری و زبانی حتماً می بایست در جلسات مشاوره ای و درمانی اطلاع داده شود. همچنین می بایست پذیرفت که خدمات درمانی محدود به بازه خاصی نیستند و متخصصین واجد شرایط تصمیم گیری در این باره هستند.

جلسات مشاوره‌ای، فرصتی بهینه برای دریافت اطلاعات ارزشمند نسبت به جزئیات و عوامل موثر بر بازدهی خدمات گفتار درمانی است بنابراین تمامی سوالات و چالش‌های خویش را مطرح کنید.

ماندگاری شواهد لکنت زبان، بیش از ۶ ماه به نوعی تاییدگر وجود این ناروایی گفتاری است و بهتر است به متخصص مراجعه کرد. در صورت بی توجهی می بایست انتظار عواقب بیشتری را داشت که کمترین آن نبود اعتماد به نفس و افسردگی است.

نکات کلیدی درباره لکنت زبان کودکان ۴ و ۵ سال

در این مطلب بارها تاکید شد تا کنون علت دقیق بروز لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ سال، مشخص نشده است اما می توان با کسب اطلاعات درست، تشخیص زودهنگامی‌ داشت و مسیر کسب مهارت های کلامی را تسهیل کرد. 

فرقی ندارد که کودک درگیر لکنت رشد، نوروژنیک و یا روان شناختی است، می بایست همراه با متخصصان حوزه گفتار و زبان حمایت بسیاری از آنان داشت.

راهکارهای درمانی لکنت زبان در کودکان ۴ و ۵ ساله کدامند

 گفتار درمانی

از نام آشنا ترین خدمات موثر بر بهبودی افراد درگیر لکنت زبان، خدمات گفتار درمانی است، از این طریق می آموزند که چگونه نقص گفتاری خویش را برطرف کرده بطوری که درست واژگان و جملات را به کار ببرند. با پیگیری منظم جلسات، کمترین نتیجه آن برگشت الگوی کلامی به روند طبیعی است.

دستگاه الکترونیکی

نتایج درخشانی از کاربرد دستگاه الکترونیکی در کاهش علائم لکنت زبان مشاهده شده است اما نمی‌توان بدون تحقیق و اطلاع از نظر پزشک، چنین خدماتی را استفاده کرد.

رفتار درمانی- شناختی

در این شیوه شخص می آموزد چگونه افکار مسموم را کنار بزند و با تغییر تفکر تاثیرگذار نه تنها از استرس رها شود بلکه کلامی روان و سلیس نیز داشته باشد.

تعامل اثر بخش بین خانواده

اگر چه جلسات درمانی می توانند نحوه کنترل لکنت زبان را بیاموزند اما نیاز است با پیگیری مداوم تمارین و تکنیک ها، مسیر بهبودی را تسهیل بخشید.

رفتار درست خانواده ها نسبت به لکنت زبان کودکان

پدر و مادر، رابطه نزدیکی با کودک دارند بنابراین نیاز است رفتار درست را بیاموزند تا بتوانند مسئولیت خویش را به درستی انجام دهند.

گوش دادن به کودک با تمام حواس، حس خوبی را به او منتقل می کند تا بتواند محدودیت های گفتاری را پشت سر گذاشته و احساس ضعف نکند.

تماس چشمی می تواند به نوعی تایید گر کودک همراه با مشکلات ناروانی گفتاری باشد.

یکی از اشتباهات رایج اما مخرب، قطع جملات کودک است که می‌تواند شیرازه کلام را به هم زده و اعتماد به نفس او را قربانی کند.

از کوچکترین فرصت ها مانند استحمام، غذا خوردن و خواب میتوان استفاده کرد تا این رفتار به یک تمرین منظم تبدیل شود.

لحن کلام رسا و آرام می‌تواند آرامش بسیاری را نیز به کودک ارزانی دارد تا با روحیه مثبت، ضعف خویش را پوشش دهد.

برنامه حرف زدن می بایست منظم و با مقررات ویژه باشد تا هر شخص به نوبت صحبت کرده و کودک نیز تحت فشار روانی قرار نگیرد.

محیطی که کودک در آن حضور دارد نیز می تواند موجب کاهش یا تشدید علائم لکنت زبان شود بنابراین بهتر است برای آزادی فکر و روان او استرس و اضطراب وجود نداشته باشند.

انتقاد از رفتار کودک شاید ساده‌ترین روش باشد اما مطمئناً پیامدهایی را به همراه دارد که با جلسات مداوم درمانی نیز ممکن است این خاطرات کمرنگ نشوند.

لکنت زبان شاید در اولین برخورد برای خانواده ها واقعه ای هولناک و ناامید کننده به نظر برسد. بهتر است به جای فرو رفتن در لاک دفاعی، اطلاعات خویش را افزایش دهید تا بتوانید مسیر کسب مهارت های زبانی و گفتاری کودک را تسهیل کنید.

مقدمات لازم برای حضور در جلسات گفتاردرمانی

بازدهی درمان خدمات پزشکی به ویژه گفتار درمانی وابسته به پارامترهای مختلف است اما والدین نقش تاثیر گذاری ایفا می کنند بنابراین نیاز است یک چک لیست کامل تهیه شود تا برای دسترسی به اطلاعات سردرگم نبود، در ادامه به جزئیات آن اشاره می شود:

لکنت زبان در برخی کودکان شواهدی متفاوت دارد و نیاز است به اشکالات تلفظی و یا مشکلات رفتاری را بنویسید تا سریع‌تر درمانگر به اطلاعات مدنظر دست یابد، به طور مثال یک دسته بندی نسبت به مصوت ها و صامت ها داشته باشید، همچنین ضبط صدا نیز ایده جالبی است.

شرایط محیطی نیز می‌تواند تاثیر مستقیم در شدت لکنت زبان بگذارد بنابراین می بایست اشاره‌ای به این قبیل موقعیت ها داشت تا درمانگر بتواند اطلاعات جامع تری را کسب کند.

اگر فرزندتان از بیماری دیگری رنج می برد و یا در حال مصرف داروهای خاصی، ویتامین و مکمل است، بهتر است چنین شرایطی را با پزشک مطرح کنید.

چرا خانواده‌ها باید لکنت زبان را به درستی بشناسند ؟

لکنت زبان اگرچه شواهد ملموسی دارد و بسیاری می‌پندارند که می‌توانند در زمان طلایی آن را تشخیص دهند اما مطمئناً ابعادی از این مشکل، تنها توسط متخصصین درمانگر مشخص می شود.

گفتار درمانگران برای تشخیص جامع و قابل اعتماد خویش به اطلاعات و آگاهی والدین نیز نیاز دارند، در غیر این صورت استراتژی های درمانی چندان مثمرثمر نخواهد بود. به یاد داشته باشید کودکان می آموزند لکنت زبان خویش را کمتر نشان دهند اما متاسفانه برخی نیز، برای رهایی از این مشکل گوشه نشینی و انزوا را برمی گزینند.

در تقسیم بندی های انواع لکنت زبان اشاره کردیم که علاوه بر نوع رشدی، لکنت عصبی و روان شناختی نیز وجود دارد. معمولاً افراد درگیر لکنت رشدی، کودکان هستند که بدون دریافت خدمات درمانی، اغلب بهبودی خوبی کسب می‌کنند.

لکنت عصبی بر مهارت کلامی گروه بزرگسال، تاثیرگذار است که اغلب ناشی از سکته مغزی و آسیب های این چنینی است. پزشکان معتقدند اغلب موارد علاوه بر سکته مغزی و ضربه به سر، در اثر تومور، بیماری های پارکینسون و مننژیت درگیر این اختلال هستند. 

عوامل تهدید کننده بهداشت روان مانند خجالت، استرس و اضطراب به عنوان عامل اصلی لکنت زبان مطرح نیستند بلکه تشدید کننده علائم بوده و نیاز است برای بهبودی، محیط عاری از این انرژی های منفی و مسموم باشد.

چالش‌های ناشی از لکنت زبان کودکان و ۴ و ۵ ساله کدامند

شدت لکنت زبان در گروه درگیر متغیر بوده برخی که درگیر این وضعیت هستند تنها شواهد خفیفی را نشان می دهند و گروهی نیز از لکنت زبان بسیار شدید رنج می‌برند اما به این معنا نیست که روحیه حساس آنها تحت تاثیر این واقعه قرار نگیرد به طوری که برخی با ناامیدی و اضطراب دست و پنجه نرم می کنند و نمی توانند در دورهمی فامیلی نیز حضور یابند.

والدین می توانند رنج و سختی این اختلال را کمرنگ کنند، آموزش اعتماد به نفس و کمرنگ کردن استرس و اضطراب در کوتاه مدت نیز نتایج شایانی به همراه دارد.

تلویزیون و رادیو تنها وسایل سرگرم کننده هستند و نباید جایگزین آموزش مهارت‌های زبانی و کلامی باشند. خانواده ها نیاز است در گفتگوهای دو نفره به تکمیل الگوی کلامی فرزندشان کمک کنند.

فعالیت‌های تاثیرگذار بر گفتار درمانی لکنت زبان

یکی از شیوه‌های رایج برای بهبودی کودکان ۷ و ۸ ساله، استفاده از برنامه لیدکامو است که بر مبنای تقویت و پاداش برنامه ریزی شده است.

نباید تاثیر تکنیک های تنفس را نیز از قلم انداخت که می‌تواند به راحتی استرس و اضطراب را از روان کودک بزداید.

پیامدهای ناشی از عدم درمان لکنت زبان کودکان ۴ و ۵ ساله

لکنت زبان تنها کیفیت زندگی کودک در خردسالی را تحت تاثیر قرار نمی دهد بلکه می تواند آینده تاریک را به همراه داشته باشد که فرد با اعتماد به نفس پایین انگیزه ای برای حضور در اجتماع نیز نداشته باشد و در سالهای تحصیلی موفقیتی نیز کسب نمی کند.

متاسفانه برخی از اطرافیان با شوخی های نابجا و یا تمسخر کودک را افسرده می کنند که در بسیاری از موقعیت های اجتماعی، با استرس و اضطراب حضور یابد. بنابراین خانواده ها، می‌بایست درمان سریع و کارآمد را جدی بگیرند.

 سخن آخر

هرگونه توقف، تکرار گویی و اشکال تلفظ بیانگر لکنت زبان نیست، بسیاری از کودکان در برهه سنی خردسالی شواهدی از این اختلال را نشان می دهند. خانواده ها می بایست دقت زیادی داشته باشند تا تفاوت را با دیگر مشکلات گفتاری درک کنند. خوشبختانه خدمات گفتاردرمانی توانسته امید تازه ای به خانواده ها ارزانی دارد اما در صورتی که با تشخیص زودهنگام فرآیند اصلاح را شروع کرد.